In de Ariadne

Ja het is zover.
Vanochtend viel de Ariadne in de bus en ik sta erin.

Hiervoor ga ik terug naar maart 2010.
Zoals jullie weten ben ik in februari begonnen met bloggen. De Ariadne viel toen in de bus met een nieuwe column, iedere maand schrijft een blogger een verhaal speciaal voor de Ariadne. Als grap zei ik tegen mijn vriend, wie weet sta ik ook nog een keer in de Ariadne en vragen ze mij ook wel. Hij moest daar nogal om lachen en ikzelf ook. Tot nog geen maand later. Ik opende mijn email en jawel... Ik werd gevraagd om een paar verhaaltjes te schrijven met begeleidende foto's... of ik daar zin in had.
Ik las en herlas het mailtje opnieuw, dit was niet waar.. zo snel en uit zoveel mooie blogs die ik had ontdekt vroegen ze mij?????????

Mijn antwoord was natuurlijk ja, en ik ging aan de slag. Extra moeilijk want je wilt voor zo'n tijdschrift toch iets moois indienen. Niets was dan ook goed genoeg. Totdat er voor mij ineens het een en ander op zijn plek viel... natuurlijk moest mijn blog gaan over Friesland, mijn herinneringen aan die tijd, een ode aan mijn Pake en Beppe en dit verhaal is dan ook gekozen.

Ik ben er enorm trots op, het is een verhaal naar mijn hart, hoop dat jullie er ook van genieten.
En ik dank natuurlijk de Ariadne voor de publicatie, de leuke samenwerking met Francisca van de redactie en voor de eer.
Bedankt ik ben er nog steeds een beetje beduusd van.


Als je doet wat je leuk vindt hoef je nooit te werken.